Objawy dysleksji

Dysleksja oznacza zaburzenia w umiejętności czytania. Dziecko przejawia trudności w czytaniu.Dysleksja najczęściej spotykana jest u dzieci w wieku szkolnym. Mówi się, że problem ten dotyka około 15% uczniów, przy czym czterokrotnie więcej jest w tej grupie chłopców niż dziewczynek.

Oprócz dysleksji, u dzieci w wieku szkolnym diagnozowane są również inne zaburzenia: dysgrafia i dysortografia.  Istnieje możliwość występowania tych zaburzeń w izolacji, jednak najczęściej współwystępują, przy czym któraś z nich wysuwa się na pierwszy plan.

Dysgrafia wiąże się z zaburzeniami w umiejętności pisania. Powoduje to, że dziecko ma duże trudności z osiągnięciem dobrego poziomu graficznego pisania. Dysortografia oznacza niemożność nabycia umiejętności poprawnej pisowni.

Jakie są objawy dysleksji?

• utrzymywanie się specyficznych rodzajów błędów w czytaniu i pisaniu, często aż do osiągnięcia okresu dojrzałości,
• zaburzenia w rozpoznawaniu symboli,
• niepowodzenia lub opóźnienia w nauce czytania, przy użyciu konwencjonalnych metod nauczania, pojawiające się pomimo prawidłowej motywacji,
• występowanie trudności z przyporządkowaniem dźwięków mowy (głosek) literom,
• niepewność w określaniu czasu i kierunków,
• pojawiające się trudności w szeregowaniu pojęć,

Na te objawy trzeba zwrócić uwagę szczególnie wtedy, gdy występują przy nieobecności chorób neurologicznych, zaburzeń wzroku, słuchu lub też upośledzenia umysłowego.

Dzieci dyslektyczne czytają niepewnie. Często pomijają wyrazy lub je zniekształcają, odczytując inne podobne słowa, wskutek domyślania się na podstawie kontekstu lub pierwszej sylaby. Może dojść do przestawienia liter w wyrazie, co całkowicie zmienia jego sens. Pojawiają się również trudności w dzieleniu wyrazów na sylaby. Dyslektycy często mają kłopoty z wyszukaniem najbardziej istotnej myśli w danym fragmencie tekstu.

Poza tym posiadają problemy z rozumieniem  bardziej skomplikowanych poleceń. Prace pisemne takich osób są na stosunkowo niskim poziomie graficznym i estetycznym. Znaleźć w nich możemy liczne przekreślenia i próby prawidłowego zapisania wyrazu. Mogą powstać trudności w różnicowaniu podobnych liter oraz podobnie brzmiących wyrazów.

Jakie są przyczyny zaburzeń?

Wyróżniamy kilka koncepcji, które starają się tłumaczyć te zaburzenia:

• Koncepcja genetyczna - tutaj za przyczynę uważa się geny przekazywane z pokolenia na pokolenie.
• Koncepcja organiczna - przyczyną zaburzeń są mikrouszkodzenia okolic mózgu, które odpowiedzialne są za pisanie i czytanie. Powstają one w okresie okołoporodowym pod wpływem czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych.
• Koncepcja hormonalna - przyczyną dysleksji jest niedostateczne wykształcenie się pewnych obszarów kory mózgowej, w szczególności lewej półkuli, pod wpływem nadprodukcji hormonów.
• Koncepcja psychogenna - tutaj mówi się o przyczynach w postaci zaburzeń emocjonalnych, które powstały w wyniku urazów psychicznych lub stresu. Ta koncepcja jest traktowana jako czynnik, który powoduje nasilenie dysleksji.

Jak wygląda leczenie dysleksji?

Dysleksja wymaga kompleksowej opieki w poradni psychologiczno-pedagogicznej. Ponadto istotne jest wsparcie ze strony rodziców. Powinni oni pomagać dzieciom w odrabianiu lekcji. Dodatkowo podstawowym elementem leczenia jest wykonywanie ćwiczeń prawidłowej techniki czytania i pisania. Chcąc uzyskać pomoc w tym względzie, należy udać się do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Poza tym istotne jest wykonywanie ćwiczeń opóźnionych funkcji psychomotorycznych, które nie są ściśle związane z czytaniem i pisaniem.

Autor: Aneta Brączyk

Zobacz również opis choroby: Dysleksja